Blog

Super maan.

  • 11 mei 2020

Voor de vierde keer dit jaar stond er een supermaan aan de hemel. Van woensdag op donderdag was hij op z’n felst en grootst.

Natuurlijk heb ik de maan eerder gefotografeerd. Want de maan fotograferen is heel leuk om te doen en spectaculair.

Maan

Gelukkig ben ik in het bezit van een grote zoomlens van 150-600 mm, die ik liefdevol mijn ’toeter’ noem. Voor het maken van een mooie maanfoto heb je zo’n lens wel nodig. De bovenstaande foto heb ik gemaakt als oefening voor de totale maansverduistering van 27 juli 2018. Een paar dagen eerder zaten mijn fotovriendin G. en ik heerlijk buiten voor onze gehuurde blokhut in het Oosten van Nederland. We zaten op gemakkelijke stoelen, onze camera’s op statief en schieten maar. Heel relaxed en zo moeilijk was het allemaal niet. Dat moest dus lukken een paar dagen later.

Maansverduistering .

We zaten er helemaal klaar voor. Maar het zou enorm tegenvallen. Er was per slot al voor gewaarschuwd, dat er teveel bewolking zou zijn om een heldere hemel te krijgen. En dat was ook zo. We zaten te wachten en te wachten. En op het moment dat we zouden oppakken en weggaan zagen we ‘m. En dat feit alleen telde. Dat de foto’s niet geweldig zijn moet je je mij maar vergeven.

Supernova maan.

De maan staat dan zo dicht bij de aarde dat het lijkt alsof je hem bijna kan aanraken. Als het dan ook nog eens een volle maan is, spreek je van een supermaan. Dus moest het er nu van komen. Want de volgende kunnen we op 25 november 2034 verwachten (meteoroloog van Buienradar).

Ik wilde de maan fotograferen in combinatie met een mooie toren. En in plaats dat ik op eerdere avonden een beetje vooronderzoek had gedaan, gingen P. en ik op 7 mei 22.00 uur op pad. Ik had via de app Ephemeris gekeken wat de positie van maan zou zijn voor een mooi plaatje. De gehele dag was het een stralende dag geweest met blauwe luchten, maar nu was er sluierbewolking in de lucht. Toen we vertrokken was er ten eerste geen goede horizon om de maan te spotten, en toen die er was, amper een maan.

Het was dus nu of nooit. En het was spannend bovendien: zou de maan een beetje zichtbaar zijn of niet? In ons Edam wachtte ons teleurstelling: geen goed zicht op het mooiste torentje wat er is, de Speeltoren aan de Lingerzijde, en ook niet bij de Grote Kerk, bij de Noorderbrug. En eigenlijk reden we al weer huiswaarts. Het rijden op de N247 liet me wel zien waar de maan stond.

En hierdoor kreeg ik het lumineuze idee om naar Monnickendam te gaan. Ik weet daar goed de weg, omdat we daar 20 jaar gewoond hebben. We sloegen rechtsaf naar Overleek en tegenover van de huisjes aan de Vesting parkeerden we parallel aan de N247. Met de verlichte toren goed in beeld. De maan was goed zichtbaar. Maar niet te hoog. En tot 23.00 uur staat de Toren volop in het licht. En in alle rust, met verschillende lenzen, heb ik de plaatjes geschoten. De Toren met maan kreeg ik er niet op met de toeter. De Grote Kerk vanaf die plek staat eigenlijk nog vrij ingebouwd met aan de ene zijde de bebouwing en aan de rechterzijde de bomen. Uiteindelijk heeft dat nog een leuke compositie van de maan alleen opgeleverd. Met sluierbewolking dat wel. Maar het is dit of wachten tot 2034.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Fields marked with * are required