Blog

Vogelfotografie.

  • 21 mei 2020
Baardmannetje

Het is een rare tijd waarin we leven. “Blijf thuis en ga alleen de deur uit als het noodzakelijk is”. Dat is wat de regering van ons vraagt in deze Corona-crisis. En dat heb ik braaf opgevolgd. Maar nu we toch iets meer mogen, is dat wel fijn. Want . . . . eigenlijk ging ik wel naar buiten en zocht ik lucht en ruimte op. De polders in. Ver of dichtbij.

Webinars.

Via de mail krijg ik wekelijks aanbiedingen om webinars te volgen. Natuurfotografie.nl is meer actiever als Zoom.nl hierin. En zij geven leuke webinars, waar ik al veel van geleerd heb. Sinds kort fotografeer ik steeds meer in de M-stand. Dit geeft weer een boost om goed serieus bezig te zijn met de techniek. En de mogelijkheden van mijn camera. En na het zien van twee webinars over vogelfotografie, heb ik besloten ook de Vogelcursus van Natuurfotografie te gaan volgen die gegeven wordt door Daan Schoonhoven en Arno ten Hoeve. Ik zit in de 2e week, dus verwacht geen pracht plaatjes. Deze week is het oefenen , oefenen, oefenen. En het gaat me nog niet goed af.

Een van de dingen die ze zeggen waar je mee kunt oefenen zijn grote vogels. Tot vliegtuigen aan toe zelfs. Tja, die zijn er minder dan vogels in deze gekke tijd. Zo was ik een paar dagen geleden op stap naar het watertje bij de Purmerweg en Oudelandsdijkje in Purmerend. Ook ben ik een paar keer naar het Wormerveld geweest. En naar de Poppendammergouw in Zunderdorp. Een verre uitstap was naar het Reevediep bij Kamperveen. Samen met P. was ik daar in de buurt.

Wormerveld.

Op de fiets heen en camera en alles in de fietstassen. Nu het koolzaad (raapzaad) en fluitekruid in bloei staan is de natuur prachtig. Blauwe luchten genoeg. Dus genieten. Wat er nu dus gebeurt is dat is ook zoveel mogelijk soorten vogels voor mijn lens wil. En dat is me redelijk gelukt. Met op één de Rietzanger. Grutto’s, kieviten. Maar ook de kwikstaart (niet zeldzaam hoor), de gele kwikstaart, een valk, tureluur, wulp, veldleeuwerik enz.

Reevediep.

Dit is een nieuwe rivierarm in de IJsseldelta. Het is een aangelegde ‘uiterwaarde’ wat een mooi natuurgebied is geworden. Op zo’n 200 meter van oosten van de Nieuwendijkbrug was het een mooie plek om trekvogels te zien en te fotograferen. Een hele groep lepelaars stonden (ver weg) op een hoogwaterplaats. Eenden in allerlei soorten, ganzen natuurlijk, zwanen, tureluur, gele kwikstaart. En een echtpaar zomertaling. Ga maar door.

Groep Lepelaars
Groep Lepelaars

Oefening baart (nog geen) kunst)

Een week geleden een keer oostwaarts richting Zunderdorp. En wel bij de Poppendammergouw. Dit is onder de rook van Amsterdam-Noord. En dat is te merken ook. Een drukte van wandelaars en fietsers. Wandelaars die de kettingen negeren en toch de verboden plekken waar vogels broeden in gaan. En ook leuk was dat zus A. met vriend daar een fietstocht aan het maken was. En dan zie en spreek je elkaar zomaar in het echt. En hoe lang kun je met je kind telefoneren als je buiten op een fietstocht bent? Nee niet ik, nee niet mijn zus, maar een vrouw die bijna gedurende mijn hele fotosessie aan het kletsen was. . .

Enorm leuk was het kleintje kievit die angstvalling in de gaten werd gehouden door zijn ouders. En er vloog nog een kleine karkiet, maar die was te beweeglijk. En ik te langzaam. Dus die komt er nog wel een keer.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Fields marked with * are required